Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι υπάρχει μια λεπτή ισορροπία μεταξύ των διαφόρων ομάδων που αποδέχονται την εκκοσμίκευση που επέβαλε ο Κεμάλ Ατατούρκ (όπως οι Αλεβίτες, η δημοκρατική αριστερά, η νεολαία) κι εκείνων που πιστεύουν ότι ο ρόλος του κράτους θα πρέπει να διευρυνθεί ακόμη περισσότερο (όπως τα μέλη του πρώην Κόμματος της Ευημερίας και οι οπαδοί του Said-i-Nursi). Ο τρόπος ενσωμάτωσης της Τουρκίας στους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς είναι πιθανό, κατά τον συγγραφέα, να έχει σημαντικές επιπτώσεις στην εξέλιξη αυτής της αντιπαράθεσης.